προκέλευσμα

και προκέλευμα, -ατος, τὸ, Μ [προκελεύω]

η εκ τών προτέρων παρόρμηση, προτροπή («τοῡ φαλαγγάρχου δὲ τὸ προκέλευσμα», Ψελλ.).